Terapia manualna – jest to sposób leczenia dysfunkcji nerwowo-mięśniowo-szkieletowych, oparty na wnioskowaniu klinicznym i wykorzystujący bardzo specyficzne środki fizjoterapeutyczne oraz ćwiczenia lecznicze dopasowane do indywidualnych potrzeb pacjenta. Pierwszym etapem terapii manualnej jest wnikliwy wywiad podmiotowy oraz badanie pacjenta, co pozwala określić dysfunkcje pacjenta. Wbrew ogólnemu przeświadczeniu terapia manualna nie zajmuje się tylko tzw. „nastawianiem kręgosłupa”, ale jest to szereg wykonywanych technik manualnych, które wpływają na wszystkie części układu ruchu pacjenta. Więc metoda ta wpływa nie tylko na tkankę kostną, ale również na więzadła, ścięgna, mięśnie i powieź.
Terapia manualna, w której fizjoterapeuta skupia się na zniwelowaniu dolegliwości bólowych może składać się z kilku narzędzi:
- unieruchomienie (np. gorset, plastry (kinesio taping), specjalne pasy OMT lub zalecenie pozostania w łóżku,
- szeroko rozumiana fizykoterapia – (ciepłolecznictwo, krioterapia, hydroterapia czy elektroterapia),
- trakcje – czyli oddalenie od siebie kości, z których składa się bolący staw (wykonuje się wibracje i oscylacje w obrębie bolącego stawu)
- neuromobilizacje – wykorzystuję się w przypadku bólu pochodzącego z tkanki nerwowej,
- masaż – np. tkanek głębokich, masaż poprzeczny, również terapia powięziowa,
- PIR – poizometryczna relaksacja mięśni.
Terapia manualna cechują się bardzo holistycznym podejściem do pacjenta, dlatego działa na uśmierzenie bólu, ale co najważniejsze terapia jest skuteczna w leczeniu przyczyny. Biorąc pod uwagę wyżej wymienione narzędzia, terapia oddziałuje na różne tkanki (kostną, mięśniową, powięziową, nerwową), jest to metoda, którą coraz częściej wybierają zarówno terapeuci jak i pacjenci.
